Kosmetyki do makijażu stanowią odrębną, bardzo specyficzną grupę produktów. Kategoria ta jest bogata we wszelkie możliwe formy kosmetyczne – poczynając od sztyftów, przez zawiesiny, emulsje, żele, aż po produkty sypkie i prasowane. Jeszcze kilka lat temu o wyborze produktu do makijażu decydowały cena i odpowiedni kolor. Klienci coraz częściej zwracają uwagę na innowacyjną formę i teksturę. Kosmetyk musi się łatwo i przyjemnie aplikować na skórze, makijaż musi pozostawać cały dzień w stanie nienaruszonym. Produkty do makijażu powinny dodatkowo pielęgnować i chronić. Coraz więcej na rynku jest kosmetyków wielofunkcyjnych. Fluidy, pudry wzbogacane są o składniki nawilżające, przeciwzmarszczkowe, promieniochronne. Konsumenci poszukują produktów, którymi makijaż wykona się szybko, precyzyjnie i nie będzie konieczności dodatkowego stosowania zbyt wielu innych kosmetyków. W uzyskaniu coraz lepszych produktów, zgodnych z wymaganiami rynku pomocne są wszelkiego rodzaju składniki polimerowe. Dzięki wypełniaczom polimerowym kosmetyk będzie łatwiej i lepiej się aplikował. Polimery filmotwórcze zapewnią trwałość makijażu przez cały dzień, a polimerowe humektanty nawilżą i zapewnią pielęgnację. Polimerowe emulgatory pozwalają połączyć w emulsji fazę wodną z olejową. Zagęstniki z tej grupy składników zapewnią równomierne rozłożenie pigmentów w produkcie, będą zapobiegać aglomeracji i sedymentacji pigmentów. Drobiny polimerowe skutecznie usuną martwy naskórek, a pocięta kolorowa folia w formie brokatu doda blasku niejednemu makijażowi.

Opracowywanie innowacyjnych, ekonomicznie opłacalnych i zrównoważonych metodologii dedykowanych produkcji aktywnych substancji farmaceutycznych (APIs) jest nie tylko jednym z najważniejszych wyzwań współczesnej nauki oraz przemysłu farmaceutycznego, ale przede wszystkim stanowi ogromnie ważny aspekt dotyczący jakości leków oraz bezpieczeństwa ich stosowania.

Celem zajęć będzie zapoznanie uczestników ze współczesnymi metodami projektowania nowoczesnych farmaceutyków oraz biotechnologicznymi sposobami ich otrzymywania na przykładzie chemoenzymatycznej syntezy optycznie czynnego związku, będącego kluczowym prekursorem stosowanym w produkcji leków przeciwbólowych oraz przeciwwirusowych.

Trudno jest zliczyć zjawiska z życia codziennego, które wykazują naturę elektrochemiczną. Zaczynając od prostych zjawisk związanych choćby z podstawowymi elementami wyposażenia domu, przez baterie i akumulatory, implanty medyczne…. aż po wielkie elementy infrastruktury komunikacyjnej, nie mówiąc już o wielu procesach przemysłowych. Zrozumienie tych zjawisk pozwala na konstruowanie nowych materiałów o pożądanych właściwościach, jak choćby elementy baterii czy przedmioty do zastosowań medycznych. Równolegle możemy chronić wiele konstrukcji przed niszczącą je korozją, a innym przedmiotom nadawać estetyczny wygląd i specjalne funkcje. Jak to się dzieje?  Zajrzyjmy za drzwi opatrzone tabliczką „Pracownia elektrochemii i korozji” – kilka prostych doświadczeń i pomiarów pozwoli nam rozpocząć przygodę z tą pasjonującą i wielce praktyczną dziedziną chemii.

Celem zajęć będzie przedstawienie wybranych nowoczesnych metod badań śladowych ilości substancji wybuchowych. Zajęcia będą składały się z dwóch paneli omawiających stosowane metody detekcji. Pierwszy z nich będzie dotyczył wstępnej identyfikacji śladowych ilości substancji wybuchowych naniesionych na różne podłoża (szkło, metal, polimer, piasek) z zastosowaniem przenośnych detektorów IMS (Ion Mobility Spectrometry), służących do przesiewowego badania próbek pod kątem obecności substancji wybuchowych. Urządzenia oparte na technice IMS są powszechnie stosowane do kontroli pasażerów i bagaży na lotniskach, oraz w laboratoriach kryminalistycznych do badań m.in. próbek powybuchowych.

W celu potwierdzenia wykrycia MW konieczne jest zastosowanie przynajmniej dwóch metod badawczych, dlatego drugi panel będzie związany z instrumentalnymi metodami identyfikacji związków. Uczestnicy zajęć będą mieli możliwość zapoznania się z metodami analitycznymi takimi jak spektroskopia w podczerwieni, metody chromatograficzne GC-MS i HPLC, analiza termiczna (DSC).

Większość ludzi żyje nie zdając sobie sprawy z obecności otaczającego nas mikrokosmosu, który zamieszkują maleńkie drobnoustroje. Pod słowem drobnoustrój rozumiemy organizm tak drobny, że nie można go dostrzec nieuzbrojonym w mikroskop okiem. Jednak to, że tego świata nie możemy na co dzień zobaczyć nie umniejsza jego ogromnej wagi dla naszego życia. O mikroorganizmach myślimy zwykle w kontekście choroby przez nie wywołanej, jednak to tylko maleńki i wcale nie najważniejszy aspekt naszych kontaktów z drobnoustrojami. To od nich wszystko się zaczęło i to one czynią różnicę między żyjącą a martwą planetą. To one przetwarzają martwą biomasę, one stanowią podstawę łańcucha pokarmowego i one mają największy wpływ na skład atmosfery. Warto tez podkreślić, że komórek mikroorganizmów, które zamieszkują nasze ciała i nasze wnętrze jako flora fizjologiczna jest co najmniej tyle samo, ile komórek budujących nasze ciała, i już samo to świadczy o tym, że nie mogą być dla naszego życia obojętne. W czasie warsztatów zobaczymy, jak rosną mikroorganizmy (głównie bakterie) i jak możemy je rozpoznać i nazwać posługując się metodami biologii molekularnej. Na podstawie ich DNA możemy analizować istotne geny, a znając ich sekwencje możemy przeszukując bazy danych, znaleźć „naszą” bakterię.

W trakcie zajęć uczestnicy będą mogli zapoznać się z podstawowymi zasadami pracy w warunkach sterylnych, samodzielnie przygotować podłoże i wyhodować bakterie bytujące w ich otoczeniu.

Ludzie są istotami żyjącymi w świecie zdominowanym przez mikroorganizmy, więc nasze organizmy w toku ewolucji przystosowały się do kontaktu z nimi. W rezultacie wykształcony został bardzo efektywny zespół mechanizmów ochronnych, który utrzymuje mikroorganizmy z dla od słabych punktów naszego ciała, takich jak narządy i krwiobieg. Podstawę mechanizmów obronnych organizmu stanowią dwa rodzaje odporności odpowiedzialne za obronę przed patogenami: odporność nieswoista (wrodzona) i swoista (nabyta). Przeciwciała, czyli swoiste immunoglobuliny służą zwierzętom do obrony przed patogenami i innymi obcymi cząsteczkami i występują w płynach ustrojowych wszystkich kręgowców. Białka te mają zdolność do odróżniania elementów własnego organizmu od elementów obcych nazywanych antygenami. Wysoka swoistość przeciwciał względem specyficznego antygenu jest podstawową różnych technik analitycznych, które zrewolucjonizowały metody diagnostyczne w wykrywaniu zakażeń i rozpoznawaniu chorób. W trakcie zajęć uczniowie zapoznają się z podstawowymi technikami immunoenzymatycznymi, jak ELISA, Western blot, dot-blot.

W trakcie zajęć uczestnicy będą mogli samodzielnie przeprowadzić reakcję antygen-przeciwciało w teście przesiewowym dot-blot.