Uwielbiamy się chwalić osiągnięciami naszych zdolnych absolwentek i absolwentów. Dzisiaj dzielimy się historią Kamili Trafnej i Marii Waligórskiej, które zaangażowały się w organizację eventu poświęconego neuronaukom. Łapcie ich tekst!

 „Brainhack Warsaw” to wyjątkowy hackathon naukowy, który odbywa się corocznie, w marcu, na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Chciałybyśmy podzielić się z Wami naszym doświadczeniem oraz zachęcić do podejmowania się podobnych inicjatyw.

Wyobraźcie sobie trzy dni pełne kreatywności, gdzie grupa entuzjastów nauki skupia się nad projektami z obszaru neuronauk. To właśnie tu wcielane są w życie pomysły wykorzystujące technologie uczenia maszynowego, w tym sieci neuronowe i zaawansowane modele językowe. A jak wygląda samo wydarzenie? Uczestnicy przyjeżdżają na nasz wydział z różnych zakątków Polski i świata. Energia, którą czuć podczas Brainhacku, jest nie do opisania – to mieszanka pasji, determinacji i otwartości na nowe pomysły.

Ale od początku! Wszystko zaczyna się od zgłoszeń liderów projektów, które są oceniane przez naszą radę naukową. Kiedy pomysły zostają zatwierdzone, rozpoczyna się rejestracja, a zespoły formują się na podstawie zainteresowań i umiejętności uczestników.

Nasz team, składający się z około 20 studentów, przez kilka miesięcy wkładał serce w organizację tego wydarzenia. Już na pierwszym spotkaniu dokonaliśmy podziału na zespoły, aby skutecznie zarządzać każdym aspektem wydarzenia. Od finansów po promocję, od strony internetowej po media społecznościowe – każdy miał swoje miejsce i zadanie do wykonania. To był czas intensywnej pracy, ale także ogromnej satysfakcji z realizacji celów.

Nasze doświadczenie pokazuje, że projekty często stanowią iskrę, która prowadzi do dalszej wspólnej pracy, a czasem nawet do publikacji naukowych. Często wnoszą nową wartość do narzędzi diagnostycznych, przykładowo dotyczą też identyfikacji guzów mózgu. Wśród tegorocznych był chociażby „Visualization of Dyslexic Reading”, który rzucał światło na percepcję słów przez osoby z dysleksją.

Innym tegorocznym projektem był „Combining Generative Autoencoder and Complex-Valued Neural Network architectures for EEG signal modeling”, w którym wykorzystano dane z aktywności elektrycznej mózgu. Zostały one zebrane podczas badania EEG, czyli elektroencefalografii. EEG jest przykładem sygnału bioelektrycznego, czyli sygnału zebranego z żywych organizmów. Podczas badania EEG, osoba badana ma założony na głowę czepek ze specjalnymi elektrodami w otoczeniu żelu, na których są zbierane różnice potencjałów na czaszce. Przeprowadzając analizę statystyczną sygnału EEG, jesteśmy w stanie wyciągać ciekawe wnioski na temat działania naszego mózgu. Ze względu na dobrą rozdzielczość czasową, a ograniczoną rozdzielczość przestrzenną EEG, analizujemy składowe częstotliwości sygnału. Aby sygnał był analizowany prawidłowo, trzeba zastosować filtry usuwające artefakty, wycinając konkretne częstotliwości. Najpopularniejszy jest artefakt sieciowy o częstotliwości 50 Hz. Temat sygnałów bioelektrycznych jest fascynujący i stanowi głęboką dziedzinę do zgłębiania podczas studiów na naszym kierunku, jakim jest neuroinformatyka.

Brainhack to jednak nie tylko praca nad projektami – to także seria inspirujących wykładów i czas na integrację. To również wyjątkowa okazja do budowania relacji i wymiany wiedzy z pasjonatami z całego świata. To, co daje nam ogromną motywację do dalszej pracy, to uśmiechy i miłe słowa uczestników po zakończeniu wydarzenia.